Mijn eerste kennismaking met HD kwam via een vriendin die mij hierover een boek aanreikte. ‘Yeah right’, dacht ik. ‘De zoveelste nieuwste hype’. Maar hoe meer ik begon te lezen, hoe meer ik nóg meer wou weten hierover. Vooral ook omdat ik mij helemaal niet kon vinden in mijn type. Manifestor ikke, deuh. Frustratie, ongeloof, check. Over dus naar nog meer boeken, podcasts en internet.
Op you tube kwam ik Annelies tegen. Ik werd geprikkeld door het feit dat ze zei dat maar heel weinig Manifestors de weg naar een HD coach vonden. Bam, nog meer frustratie. Het heeft dus een tijdje geduurd voor ik de stap zette om Annelies te bellen en in te tunen op wat zij voor mij kon betekenen in deze waas van: ‘wie ben ik nu en wat kom ik hier doen?’ Haar stem stelde me gerust en daar gingen we dan.
Wat in het begin nog een beetje onwennig voelde werd snel een interactie tussen Annelies haar invoelen wat er nodig was en dan teruggeven aan mij op een a-typische manier van coachen. Alsof ik op een doordeweekse dag aan de keukentafel met een vriendin aan het babbelen was over mijn diepste zielenroerselen. Met haar Projector flair kaatste ze de dingen terug die op dit moment mijn aandacht nodig hadden. Ik voelde me gezien, gehoord en ik kreeg antwoorden aangereikt. Het metafoor van de Manifestor en de Walvis was een eye-opener.
En als er daarbuiten nog andere Manifestors zouden twijfelen, duik als een Walvis naar de diepte van je Zelf ga naar het donker om de schatten te vinden in je kern en spring dan met al je kennis naar de oppervlakte om je licht te laten stralen.
Bedankt Annelies om voor mij deze safe space te creëren, voor de wisselwerking, voor de warmte van je Zijn, voor de antwoorden en nog meer vragen hierop.