De val van de Muur
Een strijd voor verbinding
Jezelf kennen is soms van levensbelang. We zijn allemaal anders. Hier met een ander potentieel, een ander pad. Wanneer je vanwege trauma te vaak in strijd ligt met jezelf, je naasten of de maatschappij verlies je verbinding. Met jezelf, de ander, en uiteindelijk, het grotere geheel. Er worden muren gebouwd. Het lijkt alsof bepaalde entiteiten zo onverenigbaar zijn dat vergeten wordt dat de muur maar een hoop aan elkaar geplakte bakstenen is. Met het juiste gereedschap en hulp kan die muur verdwijnen. Jouw geest en eigenheid namelijk niet, die zullen altijd vechten om vrij te worden gelaten en de eenzaamheid te doorbreken. Dat manifesteert zich in burn-outs, depressie en ziekte. Het zijn symptomen, uitnodigingen. The body keeps the score, weten we ondertussen.
Het nut van zelfkennis is bewustwording. Dat brengt handvaten om de muur neer te halen en meer verbinding te voelen. 2023 was op dat vlak een transformatief jaar voor mij door diepere studies in Human Design en astrologie.
In dit artikel geef ik een inkijk in mijn proces en inzichten.
Schaduw en licht
Al mijn hele leven ben ik doorlopend op zoek naar intensiteit, transformatie, verbinding en een diepere waarheid. Tegelijkertijd veroordeel ik mezelf soms voor de schaduwkanten die dat met zich meebrengt. Die worden namelijk sterker naarmate ik de verbinding met mezelf verlies. Die disconnectie was er al vroeg in mijn kinderjaren en bereikte een hoogtepunt op 29-jarige leeftijd (Saturnus terugkeer). Met een desastreus relatieparcours, jaren van ziekte en een totale crash als nieuwbakken mama tot gevolg
Dat moest zo gebeuren. Ik zou hier nu niet zitten schrijven met al mijn inzichten zonder die ervaringen. Vanaf 30 jaar kwam het herstel, en de dissolutie van mijn zwart-wit gedachtegoed: Dit is braaf, dit is stout. Zo doe ik het goed, zo niet. Je bent lui, werk harder. Zorg dat je ander geeft wat ze nodig hebben, anders ben je te dominant. Doe nu wat een goeie partner/dochter zou doen, dan ben je wel waardevol… De stemmetjes waren sterk.
Nu is dat zo goed als weg. Ik heb gevoelens, begrijp ze en laat ze los. Ik heb verlangens en passies die ik volg. Ik stel grenzen en maak duidelijk wat voor mij werkt. Gaandeweg vind ik de manier om met mijn trekjes om te gaan. Ik zie meer en meer hoe die componenten gelinkt zijn aan mijn gezondheid, relaties, sociale kring en carrière en kan mezelf accepteren voor wie ik ben. Die eigenschappen maken deel uit van een manier waarop ik kan bijdragen door gewoon helemaal mezelf te zijn. Het enige wat me in de weg staat is mijn eigen hoofd dat te pas en te onpas mijn lichaamsintelligentie het zwijgen oplegt in een poging me te beschermen tegen nieuw zeer.
Kijk, er kan slechts schaduw zijn door de aanwezigheid van een lichtbron. De afgelopen jaren heb ik dankzij psychologische hulp, Human Design en astrologie de kans gekregen mijn lichtbron te vergroten en daarin met anderen te verbinden. Dat is fijner dan krampachtig proberen om anderen mee achter mijn muur de schaduw in te trekken.
De astrologie van intensiteit
Zon in Schorpioen belicht transformatie
Ik was me uiteraard al lang bewust van het feit dat astrologisch gezien mijn zon in Schorpioen staat op het geboortechart. In de volksmond is dat: “ik ben een Schorpioen”.
De zon staat voor waar we stralen, het domein waar we een licht op schijnen. Het teken Schorpioen staat voor verandering, transformatie, psyche, schaduwwerk, intuïtie, … Best herkenbaar al die woorden. Maar dat is voor 1/12 van de bevolking zo. Dus waarom is dat bij mij zo gênant sterk die energie? Waarom ben ik zo anders?
Net als in Human Design geeft astrologie je een uiterst unieke blauwdruk (zie afbeelding hieronder). Het is de puzzel van verschillende plaatsingen van Zon, maan, planeten, tekens, levensdomeinen, verbindingen, aspecten, asteroïdes… die maken dat jouw unieke verhaal geboren wordt. En het bepaalt niet alles. We zijn nooit ons chart. We zijn zoveel meer.
Tijdens de studie leerden we dus gaandeweg te zien wat ik van Human Design al kende. Het verband. Het grotere geheel. En die stukjes die helpen mij ‘mij’ maken.
We worden allemaal geboren met de collectieve energie die op het moment dat we onze eerste adem nemen energetisch in de lucht hing.
Opeens ontdekte ik iets heel cool: de planeet Pluto staat op exact dezelfde positie als de zon. In het hart van diezelfde zon in Schorpioen. Als twee hemellichamen conjunct staan, en dan zeker zo exact, versterken de energieën elkaar.
Mijn geboortedatum? 7 november 1989. Gaat er al een geschiedenisbelletje rinkelen?
Dwergplaneet met reuze impact
Pluto is de dwergplaneet aan de rand van ons zonnestelsel dat energetisch gelinkt is aan thema’s van macht en diepe transformatie. Niet van het milde soort, Pluto doet niet aan bomenknuffelen of verbindende communicatie. Het gaat over opbranden en uit de as herrijzen.
Sleutelwoorden:
- obsessie / verlangen
- diepte
- controle / macht
- dood
- transformatie
- schaduwen
- psyche
- de onderwereld
- geheimen
- wedergeboorte /de feniks.
Je merkt dat deze eigenschappen ook geassocieerd worden met Schorpioen en dat klopt. De heersende planeet van Schorpioen is Pluto (samen met Mars). Wanneer een planeet in dit teken staat is ze thuis.
Pluto is een buitenplaneet en beweegt aan een slakkengang. De energie die dat met zich meebrengt is dan ook eerder collectief en generationeel omdat die reis meer dan een decennium duurt per teken. Wie geboren is tussen 1983 en 1995 –millenials– voelt onderhuids een goedkeuring om de huidige machtsstructuren die niet kloppen neer te halen. Ze zijn geboren voor een machtsstrijd met Pluto in Schorpioen. De manier waarop hangt af van de rest van je persoonlijkheid natuurlijk. Maar wie online datete met 28-tot-40 jarigen herkent de uitspraak “smash the patriarchy” uit menig profielbeschrijving.
Er is nog niet zoveel bekend over de betekenis van de zon en Pluto op exact dezelfde positie aangezien Pluto nog niet zo lang geleden (1930) ontdekt is, en al zeker niet in haar thuisteken van de Schorpioen. Het is een sterke samenkomst van transformatieve energie, dat is zeker. Hieronder volgt mijn beleving.
Pluto in het hart van de zon
Het feit dat in mijn chart de zon op 15°02’ en Pluto 15°07’ dus op nagenoeg exact dezelfde plaats staan in het teken van Schorpioen is heel uitzonderlijk. Het scheelt minder dan 5 minuten voor een perfecte conjunctie. Twee graden verderop staat Mercurius, en om het feestje compleet te maken troepen ze gezellig samen rond mijn Midhemel (MC) wat duidt op een carrièrepad.
De graden hebben ook nog hun eigen energie. De 15 geeft het een laagje met de energie van Mercurius (daar ook al de buurman) wat duidt op een talent voor schrijven, spreken, visie, intellect en mensen kunnen boeien. In Human Design vertaalt zich dit door de energie van poort 1. Ik zou die omschrijven als the divine spark of creativity.
Transformatie en diepte is zo eigen aan mij, dat ik dat niet kan verstoppen. Het is wat ik uitstraal, het zit in elk gesprek en zoekt een uitweg. Het geeft mij ook de kracht om intuïtief de waarheid aan te voelen in een splitseconde, en als de realiteit niet overeenstemt met mijn intuïtie dan voel ik een onstuitbaar verlangen in mij om de waarheid te gaan blootleggen. Dat is mijn natuur. Het onderdrukken heeft geen zin en ik heb weinig diplomatie in huis en alles is in het nu. Het is een persoonlijk iets maar dient een intergenerationeel doel. Mij bewust zijn van hoe ik het op een veilige en krachtige manier kan inzetten maakt dan ook al het verschil.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Want ik bleef lang hangen in het cognitieve. Er is ook de nood aan lichaamswerk en traumaheling, kunnen omgaan met het dagelijkse leven. Als ik ook maar een beetje uit balans ben, is mijn energie vrij heftig, dus ik kan niet anders dan helemaal in mijn flow blijven.
Enter Human Design. Een tool die diep spiritueel is, maar erin slaagt om met enkele heel simpele praktische handvaten die flow te kunnen vinden én behouden. Het helpt onzichtbare obstakels die je onderweg tegenkomt op te ruimen en je hele wezen wordt lichter en helderder. Het is een game changer. In mijn geval: wacht op de uitnodiging.
Het design van nuttige strijd
Makkelijk kan ook
Er zit een drive in mij die altijd wil vechten voor iets dat er echt toe doet. Als er geen strijd voor verandering te voeren is, of geen chaos te structureren, dan voelt mijn persoontje het nut niet van er aanwezig te zijn. Als alles gezapig zijn gang gaat en niemand heeft interesse in diepere onderwerpen bedank ik voor de uitnodiging.
Zo vaak hebben mensen die mij graag zien al gezegd “waarom maak je het jezelf zo moeilijk?” of “wanneer ga je nu eens tot rust komen?”. De wanhoop van mijn arme ouders is soms voelbaar. Ergens hebben ze gelijk. Maar lang heb ik geprobeerd om normaal te zijn om hen en mezelf gerust te stellen, waarop ik vervolgens mezelf veroordeelde voor elke mislukte poging. Nu weet en voel ik dat bepaalde eigenschappen in mijn natuur niet te veranderen zijn. Ze zijn namelijk ergens goed voor. En wat is in godsnaam normaal? Mensen waarvan je de idee hebt dat ze normaal zijn, die ken je gewoon nog niet goed genoeg denk ik dan.
Als Projector ben ik hier om de ander diepgaand te zien en te gidsen. Niet door veel te doen, maar door te zijn. Hoe meer ik mijn eigen noden vervul, hoe meer ik direct en indirect anderen kan helpen en inspireren. Alles werkt op uitnodiging. De mensen die ik aantrek zijn klaar om hun muren neer te halen en zingeving te vinden. Of ze willen op zijn minst proeven van de mogelijkheden. Dat is alles. Ik hoef verder niet te vechten voor erkenning, te ondernemen op een bepaalde marketingmanier of een groep te gaan overtuigen die het niet wil horen. Aah, heerlijk makkelijk. Dat is de grootste shift geweest in 2023.
Invite your battles wisely
In mijn Human Design chart is één kanaal gedefinieerd: het kanaal van de Strijd (28-38). Een koppig volhouden. Een dans tussen drive en instinct. De geest van de krijger die waarde wil vinden en daarvoor tot het uiterste gaat. Dit is een individueel proces maar staat wel ten dienste van het collectief.
Dus helaas mama en papa, echt kalm zal ik nooit worden. Maar, nu ik niet langer die druk naar binnen keer maar het inzet als een talent is er een rust en stabiliteit gekomen in mijn leven die er voordien niet was. Fysieke beweging is ook heel belangrijk, maar een random fitnesscentrum binnenwandelen zou niet werken. De Antwerp Burlesque Academy biedt een community en warme thuis aan waar ik zowel mentaal als fysiek uitgedaagd wordt. Ze zijn een geschenk voor onze maatschappij.
Recent liet ik door Dirk Nellens, Human Design analist en sociale antropoloog, mijn chart lezen. Eén van de grootste aha-momenten was de duiding dat ik een wandelende uitnodiging op zich ben. Ik vroeg, lichtjes in de war, “Maar het werkt toch omgekeerd? Ik moet wachten op een uitnodiging. Waarop ik de respons kreeg: “Als je het niet in jezelf ziet, zal een ander dat ook niet doen.” Touché ,die bleef nazinderen.
Alles heeft zijn timing
Mijn geboortedatum is dus 7 november 1989. Wie de geschiedenis een beetje kent, weet wat twee dagen later gebeurde. Ik grapte vroeger al wel eens “Ha, geboren twee dagen voor de Berlijnse Muur viel. Toeval? ik dacht het niet!”. Nu weet ik waarom ik dat grapje maakte. Want dat is mijn pad. De zon en Pluto die samenwerken om iets neer te halen, te veranderen, te bevrijden.
Ik zie zo veel mensen gevangen zitten in een systeem dat onze menselijkheid en collectieve capaciteiten ondermijnt. Ik zie zo veel mensen verstopt achter hun eigen muren. Ik zie kinderen en volwassenen die -net als ik toen- proberen om te voldoen aan een beeld van wat ‘de bedoeling’ is. Ik zie ouders die wanhopig de spreidstand proberen volhouden tussen werken om een huis af te betalen en kinderen opvoeden op een manier die meer ruimte voor innerlijk werk vereist dan de vorige generaties. (Meer over die transgenerationele thema’s lees je in een vorig artikel.)
Human Design vertelt mij dat ik energetisch een Projector ben met een compleet open keelcentrum. Er is een enorme druk bij mij om te spreken. Om terug te geven wat ik zie. Ik wil helpen en soms schreeuwen “Zie je niet dat dit je muur nog hoger maakt? Doe het toch zus of zo, dat is veel beter voor wie jij bent!”. Hm, weerstand, wat gek.
De aanpassing die mijn leven al een pak aangenamer maakt is geen actie ondernemen. Mijn mond houden tenzij iemand mij vraagt om mijn mening of advies te geven. Het is vaak sterker dan mezelf, dat willen deelnemen aan de conversatie. Want ik voel het allemaal wel, wat er niet gezegd wordt, wat anderen niet zien en ik wel aanvoel. Maar voor wie mij niet uitnodigde is dat veel te intens en misplaatst om te gaan uiten.
Balans
La Cria Saga voelt aan als een veilige plek waar ik kan experimenteren met die kant van mezelf die verandering wil brengen en alsmaar transformeren zonder dat ik mijn privé-leven onder druk zet. Wie mij niet wil lezen of horen hoeft dat niet te doen. Het is een vrij podium hier. Ik ben niet voor iedereen en dat is oké. In gesprek met een klant krijg ik de ruimte om mijn talenten en intuïtieve kracht los te laten, dat voelt ongelooflijk fijn en levert ook veel op voor de ander. Ze voelen het potentieel van een neergehaalde muur en hun waarde in het grotere geheel.
Ook met mijn dichtste vrienden verloopt deze dynamiek nu op een natuurlijke manier. En dat is een fijne verandering tegenover vroeger.
In mijn privéleven wil ik rust en stabiliteit, genieten van de simpele dingen, wat mijn dochter zo goed brengt met haar Maan in Stier. De grootste pijn zat de afgelopen 10 jaar in het feit dat ik die intense energie aanwendde op het foute strijdtoneel en daarop reageerde door het te onderdrukken. Of misschien was het andersom. Door alles te onderdrukken werd het losgelaten op de foute domeinen.
Mijn zoektocht naar manieren om de muur neer te halen voor meer liefde, eigenheid en verbinding gaat verder. Want het is mijn essentie.
In mezelf. Met de ander. In jou. In het collectief.